धन्न घाटी काट्न परेन

मञ्जु गुरुइ०

गत विहिबार दिउसो खाना आएर कोठामै आराम गरिरहेका थियौ । पल्लो कोठाको बहिनी आएर तारा दिदीको घाटीमा दाँत अड्कियो भने । सुनेर तुरुन्तै दौडिए । कहाँ , कसरी  प्रश्न तेर्सादै म उनी भएको ठाउँमा पुगे ।  तारा बहिनी औला मुखमा घुसार्दै वाक वाक गरिरहेका थिए । गएर हत्त न पत्त ढाडमा हातलो थप्थपाए । तर केही शिप लागेन । वाक वाक गर्दा गर्दै हल्का रगत देखिन थाल्यो ।

लौ लौ अस्पताल जौ भनेर कोठाबाट निस्कीयौ । ट्याक्सी चड्यौ । नजिकैको अस्पताल आजुतिर हुइक्यौ । आपतकालिन कक्षामा पुग्यौ । नेपालको जस्तो जान साथै बेडमा राखेर डक्टर नर्सहरुले हेलार्न भनेको त कहाँ हुनु र । काउन्टरमा नाम लेखाएर टिकट लिएपछि अर्को कोठा भित्र छिर्न पाइयो । कोठामा लहरै बसेका कर्मचारीको अघिल्लो टेबलमा बसेर विरामीको पूर्ण विवरण उल्लेख गरेपछि डक्टरको कोठा जान भने । आधा घण्टा जति कुरेपछि डक्टरको कोठामा पुग्यौ ।

एक्सेरे गरेर हेरे । निकाल्न सकिने र  निकाल्ने बेला रगत आउन सक्ने भएकाले जवाफदेही पत्रमा हस्ताक्षर पनि गराएर पर्खन लगाए । झण्डै पौने घण्टा जती कुरेपछि डक्टरले बोलाएर सिटी स्क्यानीइ० गर्नुपर्छ भने । त्यसपछि शल्यक्रिया गर्नु पर्ने अवस्था आउन सक्ने बताए । जसको लागि २० देखि ३० लाख कोरियन वन अर्थात २ देखि ३ लाख रुपियाँ खर्च हुन सुनाए ।

उनी विदेशी भएकाले कोरियन भन्दा दोब्बर शुल्क रे अनि विमा पनि निश्क्रृय रे । काम छाडेको बेला विमा पनि निश्क्रीय हुने व्यवस्थाले उनको उपचार महगो देखियो । तारा इपिएस मार्फत कोरिया आएको वर्ष दिन भयो । हाल उनी काम छाडेर नयाँ कामको खोजीमा छन् । त्यसैले तारा करिब १५ दिन अघि हाम्रोमा बस्न आएका थिए ।

खाना खानेक्रममा बंगरामा भएको नक्कली दाँत फुस्केर अचानक सर्किदा दाँत निलि पठाएका रहेछन् । घाटीमा दाँत अड्केको पनि ३ घण्टा जति भइसकेको थियो । अस्पतालमा पालो कुरेर बस्दा पनि तारा शौचालयमा गएर वाक वाक गर्न छाडेका थिएनन् । उनको दुखाई बढ्दै थियो । त्यसैले हामी अस्पतालबाट निस्क्यौ ।  सुवन स्टेशन नजिकै अस्पताल इ छुन थेकमा पुग्यौ । त्यहा प्रशासनका एक अधिकृतसंग परिचित भएकाले उनैलाई गुहारयौ । उनकै आदेशमा ताराको घाटीमा अड्कीएको दाँतलाई निकाल्ने प्रयास गरियो ।

क्यामेरा घाटीभित्र छिराएर मनिटरमा हेर्दै मुखबाट दाँत निकाल्ने प्रकृया शुरु गरियो । एक डक्डर दुई नर्सको टोलीले आधा घण्टा भन्दा बढी समय लगाएर अथक प्रयासमा बल्ल दाँत निकाल्न सफल भए । हामी सबैको लागि ठूलो युद्ध जिते झै भयो ।

दुई वटा दाँत दुई तिर तार भएको । घाटीको दुवै भित्तामा तार अड्कीएकाले दाँत निकाल्न सजिलो थिएन ।

घाटीको भित्री भाग सुनिएकोले २४ घण्टा पानी खानइ ,दुई दिन अस्पतालमा बसेपछि उनी साधारणरुपमा घर फकिए । उपचार खर्च ५० प्रतिशत कटौती गरेर ३ लाख ५० वन मात्रै विल आयो । यदी आजुमै बसेको भए कुर्दा कुर्दै घाटी सन्निएपछि दाँत निकाल्न कठिन हुने भन्दै शल्यक्रीया गराउन गलाउथे होला । धन्न घाटी काट्न परेन ।