Manju Gurung

दिनभरि गोल्डेन गेटको रमाइलो  यात्रा, बे साइडमा सिरिरी चलेको हल्का शितल बायुको स्पर्स  अनि मनलाई सधै शितलता प्रदान गर्ने निलो आकाश मुनिको निलो सामुद्रिक तट ।  यथार्तमा रमिरहेका जो थिए त्यस रंगमंचमा,  म भने आफ्नो अतित  सम्झेर भावनामा एक्लै हराएको  थिए । लाग्दै थियो सन्जोग पनि कस्तो, यस्तै समय जुरेको रहेछ मेरो अतीतलाई वर्तमान बनि मेरो सामु आउन । एक मनले लाग्छ, जुन सन्जोग छ एकदम ठिक छ, जहाँ मैले केहि समय भए पनि आफ्नो भौतिक व्यस्ततालाई भुलेको छु, अर्को मनले भन्छ म आफै आफूभित्र सिमित हुँदा मेरो यथार्त केफुर्सदमा

यहाॅ रातदिन सधै काम गर्ने रहेछ परदेश हाम्रो चाडपर्व केही नआउने रहेछ परदेश थकाई,स्वास्थ्य,भोक,प्यास लुकाएर कामगरी श्रमको मुल्य नपाउने रहेछ परदेश मन भित्र दु:ख लुकाई,पसिनाको थोपा – थोपाले मालिक हसाउने रहेछ परदेश अमानविय  दुर्व्यवहार,  नभएकै  दोष लाउदापनी Yes हजुर भन्ने रहेछ परदेश आमाको काखमा हुर्के जस्तो आज भात खान्न आमा भन्न नपाईने रहेछ परदेश प्रत्येक सेकेण्डमा मृत्यु बोकी हिड्ने हामी सधै जोखिमको कामगर्दै रम्ने रहेछ परदेश रजवारा- १  प्युठान हाल:दक्षिण कोरिया