Bala Rai

गजल/   श्रम गर्दा बिदेशि भुमिमा हेपिएको मान्छे हु म आफ्नै देश परिवारबाट बेचिएको मान्छे हु म सरकार न आफन्त गरि खावोस भन्दैन देशमा बाध्यताको लौरी देखाइ लखेटिएको मान्छे हु म देशलाई रिमिट्यान्स इच्छा पुरा घरको सबैको गर्दा पनि कुनै इतिहास नलेखिएको मान्छे हु म आफु डुब्दै आशुको भेलमा अरुलाई तार्न पारि रात दिन नभनि प्रदेशमा खटिएको मान्छे हु म देश परिवार सबै परजिबि भए पछि बर्षौ देखि सबैको भोको पेट भर्न बिदेशिएको मान्छे हु म सुन्दर हरैचा मोरङ हाल, दक्षिण कोरिया

कविता/ म अझै, एउटा सत्य खोजिरहेछु, मृत्यु भन्दा अर्को ध्रुवसत्य। जन्म पनि त सत्य हो नि, अनि जन्माउने आमा भेट्छु,देख्छु र पाउँछु उत्तरहरु तर, भन्न सक्दिन यो नै सत्य हो भनेर, किन कि, यि सत्यहरु त सबैले भेटेका, देखेका र भोगेका सत्यहरु हुन। त्यसैले, अझै,सत्य खोजिरहेछु, मृत्यु भन्दा अर्को ध्रुवसत्य। लाग्छ, कहिलेकहीँ सत्यको पंत्तिमा म आफैलाई पनि भेट्दिन। भेटु पनि कसरि ? मेरो पर्यायवाची रक्सि हो भन्छन। तर, मदहोसिमा सत्य ओकल्ने बानिले, आजकाल, मैले रक्सिको पैसा तिर्नु पर्दैन। अनि, आफै गम्छु, सांसद भवन देखिलिएर, अदालत, पुलिस थाना/चौकि सबैमा रक्सि पिएर,फुर्सदमा

 कविता/ देशको मुटुमा हजुर आमाको सपुत नाङ्गो नाच्दै गर्दा ग्लामरको उपमा पाएका भाग्यशाली मामा आलोचनाको आगोहरु दन्किन थाले पछी निभाउनमै ब्यस्त हुन थाले नदेखाउने कुरा देखाएपछि रहस्यहरु खोतल्दै गए पछी शन्काको हावा हुरिमा हुर हुर्ती आलोचनाको भ्वारो फैलिने नै भयो इज्जत मैलिने नै भयो गर्न नसक्ने कुरा गर्न सक्छु भन्दा सकिन भने झुण्डी मर्न सक्छु भन्दा उदाङ्गिने भयो नैतिकता गर्न नसक्दा मर्न नसक्दा खोला पारी तर्न नसक्दा हजुर आमाको सपुतहरु लाजको सिरक ओढी पुसमाघको जाडो काट्न थाले हजुर बुवाको तीन जना श्रीमतिहरु तिनै हजुर आमा बाट जन्मिएका मामाहरु आ आफ्नैफुर्सदमा