तपाईं अहिले साहित्य सम्बन्धी खबरहरु हेर्दै हुहुन्छ |

भन्न त छिट्टै फर्की आउछु भनेको थिएँ सके दुई चार पैसा कमाउछु भनेको थिएँ घडालाई दाहिने पारि घर छोड्दै गर्दा पुगेर सकुशल खबर पठाउछु भनेको थिएँ बर्खा लाग्यो छानो चुहियो भन्दै हुनुहुन्थ्यो बा यसपाली त नयाँ छानो छाउछु भनेको थिएँ म त ठुलै अपराधी ठहरिएछु देशको नजरमा चलुन्जेल यी चार पाउ यहि चलाउछु भनेको थिएँ हातमा राहधानी थमायो र कटायो सिमाना आफ्नै माटोमा पसिना बगाउछु भनेको थिएँ

म मजदुर ! माहामारीको प्रतिबन्धमा परेको छ बिहान कमाएर बेलुकी खानु पर्ने पेट प्रकोपबाट छलिन प्रतिबन्ध भएको छु रित्तो कोठा भित्र दु:खको आँशु उमालेर ! माहामारीले छुनु अगाडी भोकमारीले लगेन भने त माहामारीबाट भागुँला तर … भोकमारी बलवान भएर आयो भने पहिला भोकमारीसंगको लडाइँ हुने छ मृत्यु माहामारीमा होस या भोकमारीमा मृत्यु मृत्यु नै हो सरकार ! माहामारीको प्रतिबन्धमा परेको छ राजधानीमा मेरो दैनिक मजदुरी! रोग र भोक प्रतिस्पर्धी भएरफुर्सदमा

यो संसारको सबैभन्दा सुन्दर मान्छेहरु यो संसारको सबैभन्दा असल मान्छेहरु यो संसारको सबैभन्दा इमान्दार मान्छेहरु यो संसारको सबैभन्दा कर्मशिल मान्छेहरु यो संसारका सर्वहाराहरु श्रमिकहरु मजदुरहरु आजको दिन तिमिलाइ शुभकामना अर्थात, मजदुर दिवशको शुभकामना । इतिहासको अनेकौं कालखण्डदेखी यो शताब्दिको उत्तरार्धसम्म आइपुग्दाको समय जन्मिएको क्षणदेखी मृत्युअघिको पल सम्मको समय त्यि अथाह समयहरु कहिल्यै आफ्नो हुन पाएन कहिल्यै आफ्नो हुन दिइएन त्यि बेहिसाब अन्तरद्वन्द्वको गर्भबाट जन्मिएको संघर्षको अनगिन्ती भट्टिहरुमा खारिदै खारिदै आजकोफुर्सदमा

खै म लासको चाङ्गमाथि उभिएर कसरी शीर ठाडो पारी आकाशतिर हेरुँ ती चम्कीरहेका ताराहरु अनी धपक्क बलिरहेको चन्द्रमा परिवर्तन समयको दासी मानव भोग्नुपर्छ उतारचढाव नियतिको झेल नेल जेल सबै सबै संसार छाड्नेहरु छाडीरहेछन् थाहा छैन, उनिहरु स्वर्ग मा पुगे या नर्क बाँच्नेहरु पनि सबै सबै बन्धकमा छन् डरमा छन् त्रासमा छन् आशुँ र पीडै पीडामा छन् कोही भोकले छ्टपटाई रहेछ कोही रोगले छटपटाई रहेछ कोही परदेशमा रोई रहेछ अझ सारादुनियाफुर्सदमा

जीवन भरी साथ दिन्छु भनी खाको कसम, दोबाटो मै छुट्नु पर्ने झुटो जस्तो लाग्यो! हास्थे अनि हसाउथे मनमा पीडा लुकाएर , निरास छु पीडा थैली फुटे जस्तो लाग्यो! हास्न पनि सक्दिन म मन खुलेर रुन पनि, अन्धकार मा सबै रहर टुटे जस्तो लाग्यो ! अजम्बरी मायामा खै कस्को पो नजर लाग्यो, सन्सार सारा सबै एकै पटक जुधे जस्तो लाग्यो मन देखि मन सङ को नाता टुटे जस्तो लाग्यो । दिलिपफुर्सदमा

बिस्तारामा डंग्रङग ढलेको छ, यौटा निर्धो शरीर घरी आन्द्राभूँडी निक्लेला गरी खोक्छ, घरी दम फूलेर खलाँति जस्तो फूक्छ असरल्ल छरिएका छन् सामर्थ्यहीन दबाईका खाली शिशिहरु, छेवैमा बसेर थालमा जोरविजोर अक्षता लडाउदै जोखाना हेर्दैछ फेदाङबा आयुको नापतौलमा! र शीरमा पानी छर्किन्दै मन्त्र फलाँकिरहेछ मानौ सिलाम-साक्मा मुन्धुमले हार्नेछ- मृत्यु कुथेर शीरमा अस्तित्व को पगरी कसेर कम्मरमा स्वाभिमानको पटुकी भीरेर काँधमा समाजबादको इन्द्रधनुष उमारेर मष्तिष्कमा ज्ञानको पुन्जहरु जीवनभर हिँडेको हो मास्टर फक्तांलुङ उकालोफुर्सदमा

नेपाली साहित्यमा एकैपटक सबैभन्दा धेरै कविहरूको कविता संलग्न कृति कुन हो? यी र यस्तै प्रश्नहरू लोकसेवा आयोगको परीक्षामा समसामयीक विषय अन्तर्गत कुनै पनि बेला सोधिन सक्ने एउटा योग्यताको प्रमाण बोकेर भर्खरै हाजिर भएको छ – इतर कविता । म आफै सहभागी(सफल हुन नसकेको) लोकसेवाको परीक्षामा सोधिएको एउटा प्रश्नले यो प्रश्नको पनि योग्यता पुगेको छ कि, भन्ने मेरो मुर्ख अनुमान हो । सोधिएको थियो – नेपाली साहित्यमा एकैपटक दशजना लेखकहरु द्वाराफुर्सदमा